Co można uznać za sztukę
Definicja jest nieostra, podobnie jak sam zakres tego pojęcia. Przede wszystkim należy podkreślić, że sztuką można nazwać jedynie wyobrażeniowe postrzeganie i rozumienie. Dlatego nie można uznać za sztukę jakościowo dobranej wielkości czcionek i banerów czy dobrego doboru kolorów strony, choć te właśnie cechy wymieni krytyk, oceniając kolejne arcydzieło współczesnego awangardowego artysty. Nawet splash screen logo ze złotą proporcją, sformułowaną przez wielkiego Leonarda, nie jest sztuką, lecz umiejętnym zastosowaniem własnych kompetencji:
- projektant wie, która część ekranu jest postrzegana jako pierwsza (podstawy psychologii);
- Artysta rozumie, jakie uczucia wywołują kolory wybrane do sylwetek i napisów;
- Projektant front-end zastanawia się, jak zapewnić dobry wygląd obrazu na każdym urządzeniu i logiczne dopasowanie do formatu ekranu;
- historyk lub dekorator określa, jakie elementy można dodać do czcionki i tła, aby całość sprawiała wrażenie kompletności.
A takie subtelności są istotną częścią pracy nad produktem, jakim jest gra. Ten, kto tworzy darmowa kasa za rejestracje w kasynie, prawie w ogóle o tym nie myśli, choć od czasu do czasu może dosłownie zatopić się w oglądaniu efektów specjalnych jakiejś mechaniki - działań postaci, efektownych teł, niezwykłych transformacji. Bez tych subtelności obraz będzie nudny, zamieni się w prymitywne bit-matching, sprowadzone do symboliki projekty typu Mario czy Tanks, które - z całym szacunkiem dla ich pierwowzorów - są gorsze pod względem estetycznym.
Gry wideo - sztuka czy kreatywność
Nie można jednak bagatelizować znaczenia estetyki w grach komputerowych. Każdy użytkownik może śmiało powiedzieć, że wybierze piękny, spektakularny projekt z efektami specjalnymi, odkładając na bok moralnie przestarzałą grę. Po prostu, aby nie być gołosłownym, należy go nazwać inną, nie mniej poważaną definicją - kreatywnością. Jest to bardziej precyzyjna i konkretna definicja, która w żaden sposób nie umniejsza poziomu rzemiosła. Kreatywność jest odzwierciedleniem technik estetycznych w środowisku użytkowym. Kreatywność to krawcowa, która dodaje do swojej pracy efektowne hafty, i fotograf, który szuka kierunku światła, aby lepiej przedstawić swojego modela. Praca projektantów gier komputerowych również powinna być nazywana kreatywnością - ich zadanie jest naprawdę zaszczytne i wymagające, ponieważ na kanwie fabuły nanosi się ozdobne detale. Nietrudno dostrzec efekty tej pracy. Wystarczy przypomnieć sobie lub otworzyć prostą grę komputerową z arbuzami i wiśniami na monitorze. Nadaje się każda maszyna retro z prętami i koronami. Symbolizm jest prymitywny, ale radzi sobie ze swoją rolą. Te elementy nie przeszkadzają graczowi w korzystaniu ze slotu i zarabianiu na zbieraniu odpowiednich kombinacji.
Jednak w porównaniu z nowoczesnymi urządzeniami taki produkt zdecydowanie przegrywa:
- Elementy są statyczne;
- kombinacje są wyróżnione prostą linią;
- liczby zliczane po prostu zmieniają się bez animacji.
Z jednej strony, nadal można grać na takiej maszynie, ale na ile będzie ona interesująca dla prawdziwego konsumenta, to już inna kwestia. Gracz prawdopodobnie wybierze bardziej kolorowy produkt, jeśli będzie on oparty na bardziej kolorowej animacji, choć mechanika gry może pozostać taka sama.
Czy prawdziwa sztuka potrzebuje gier wideo
W sztuce nie chodzi tylko o walory wizualne. Programiści pracują nad dźwiękiem, układem tekstu, przekazywaniem informacji w pomocy tekstowej. Grafika jest tylko częścią tej pracy, choć najbardziej widoczną. Kreatywność jest potrzebna do przyswajania informacji, szybszego zrozumienia projektu i zapamiętywania poszczególnych pozycji. I tej roli nie należy lekceważyć. Dlatego, mimo sceptycyzmu fanów retro, użytkownicy nadal wybierają kolorowe i inteligentne, a w dzisiejszym środowisku nie odkładają już słuchawek na telefony komórkowe.
