Wybitny konstytucjonalista, członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, członek tytularny Grupy Niezależnych Ekspertów do spraw Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego Rady Europy - Strasburg (Group of Independent Experts on the European Charter of Local Self-Government – Council of Europe), członek Europejskiej Komisji na rzecz Demokracji przez Prawo (tzw. Komisja Wenecka) oraz sędzia Trybunału Stanu.
Profesor B. Banaszak był także członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk (od 2011 r.), członkiem korespondentem hiszpańskiej Królewskiej Akademii Nauk Moralnych i Politycznych (od 2010 r.) oraz Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury w Paryżu (od 2004 r.).
Od 1992 r. stale współpracował ze służbami legislacyjnymi Parlamentu RP, jest autorem kilkudziesięciu ekspertyz dla Senatu i Sejmu. Był także członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Rodzinnego działającej przy Rzeczniku Praw Dziecka (od 2013 r.).
Profesor Bogusław Banaszak jest doktorem honoris causa Uniwersytetu w Pecs (Węgry - 2004), Uniwersytetu w Alba Julii (Rumunia – 2009), Uniwersytetu w Pitesti (Rumunia – 2010) i Kijowskiego Uniwersytetu Prawa (Ukraina 2011).
Zielonogórskie środowisko akademickie poniosło ogromną stratę…
Prof. dr hab. Bogusław Banaszak urodził się we Wrocławiu 3 lutego 1955 r. Jego rodzice byli lekarzami. Zainteresowania badawcze profesora to: prawo konstytucyjne, prawo parlamentarne, prawa człowieka. Był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Zielonogórskiego i Dziekanem Wydziału Prawa i Administracji (od 2014 r.) oraz profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy (od 2005 r.). Od 2014 r. kierował Katedrą Prawa Konstytucyjnego na UZ. W latach 1977-2014 był zatrudniony w charakterze pracownika naukowo-dydaktycznego na Wydziale Prawa Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego. Początkowo przez rok był asystentem stażystą, następnie asystentem i starszym asystentem. W 1983 r. obronił rozprawę doktorską i po uzyskaniu stopnia doktora nauk prawnych został w 1984 r. adiunktem. W 1991 r. zrobił habilitację. W 1994 r. został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1998 r. otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. W latach 1999-2014 był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 2002-2014 kierował Katedrą Prawa Konstytucyjnego na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1998-2008 był profesorem na Wydziale Prawa Europejskiego Uniwersytetu Viadrina (Frankfurt nad Odrą), gdzie kierował Katedrą Polskiego Prawa Publicznego, a w latach 1995–2005 profesorem Wyższej Szkoły Zarządzania i Marketingu we Wrocławiu. Od maja 2006 r. do maja 2010 r. przewodniczył Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Od kwietnia 2016 r. jest członkiem tej Rady.
Był redaktorem Przeglądu Prawa i Administracji wydawanego we Wrocławiu (1996-2008), Przewodniczącym komitetu redakcyjnego Przeglądu Legislacyjnego (od czerwca 2006 r. do czerwca 2010 r.), członkiem kolegiów (rad) redakcyjnych: Recht in Ost und West (Niemcy 1991-1998); Osteuropa Recht wydawanego w Kolonii (Niemcy) [od 1998 r.]; Humanistycznych Zeszytów Naukowych – Prawa Człowieka wydawanych w Katowicach (od 2000 r.); Studiów Wyborczych wydawanych w Łodzi (od 2006 r.), Közjogi Szemle kwartalnika wydawanego Budapeszcie (od 2008 r.), Annales Universitatis Apulensis. Series Jurisprudentia w Alba Julii – Rumunia (od 2008 r.), Pravo Ukrainy czasopisma wydawanego w Kijowie – Ukraina (od 2011 r.), Revista da Facultade de Direito de Sao Bernando do Campo - Sao Paulo, Brazylia (od grudnia 2011 r.), Commparative Law Review (czasopismo Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu - od czerwca 2013 r.). Radca Prawny. Zeszyty Naukowe (od listopada 2014 r.), Rocznika Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy (od stycznia 2015 r.).
Był również Koordynatorem Szkoły Prawa Niemieckiego i Prawa Polskiego w latach 2002-2006 (wspólne przedsięwzięcie wydziałów prawa Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu im. Humboldta w Berlinie), w latach 2006-2014 był pełnomocnikiem Dziekana ds. tej Szkoły. Był członkiem zarządu (Steering Commitee) Euro-Faculty w Rydze (1992-1998). Pełnił funkcję Prorektora Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości we Wrocławiu (1999-2002), Prodziekana Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii (2002 r.) oraz eksperta Państwowej Komisji Akredytacyjnej (2010-2014).
Ponadto był członkiem: Rady Doradczej do spraw Praw Człowieka przy Ministrze Spraw Zagranicznych (2000-2001), Rady Programowej Centrum Studiów Wyborczych UŁ i UMK (od października 2008 r.), Międzynarodowego Dyrektoriatu Doradczego (Advisory Directorate International) Amerykańskiego Instytutu Biograficznego (od 2009 r.).
Był członkiem następujących towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego (od 2000 r.), Europejskiego Stowarzyszenia Prawa Wyborczego (od 2004 r.), Polskiego Stowarzyszenia Prawa Europejskiego (od 2004 r.), Societas Iuris Publici Europaei (międzynarodowe towarzystwo naukowe, siedziba zarządu – Getynga) (od 2003 r.), Rady Rzecznika Praw Obywatelskich (2006-2010) i członkiem honorowym Instytutu Prawa Interdyscyplinarnego Fakultetu Prawa Uniwersytetu w Porto (Portugalia) (od 2006 r.) oraz (od 2011 r.) członkiem Światowego Stowarzyszenia Prawników (World Jurist Association).
W ciągu ostatnich kilkunastu lat wygłosił ponad 120 wykładów gościnnych na ponad dwudziestu uniwersytetach europejskich (Austria, Niemcy, Portugalia, Szwajcaria, Węgry, Wielka Brytania, Hiszpania, Ukraina) i amerykańskich (USA, Brazylia, Chile, Ekwador, Meksyk), a w semestrze letnim 1994 r. był profesorem gościnnym na Uniwersytecie Wiedeńskim. Jest autorem lub współautorem blisko stu referatów wygłaszanych na międzynarodowych konferencjach naukowych (Austria, Brazylia, Chile, Francja, Litwa, Łotwa, Niemcy, Rumunia, Syria, Szwajcaria, Ukraina, Węgry, Włochy, Tajwan) oraz autorem ponad 300 prac naukowych, wśród których są monografie, podręczniki, komentarze i studia oraz artykuły. Kilkadziesiąt z nich opublikowano za granicą (na Węgrzech, w Austrii, Brazylii, Niemczech, Francji, Chile, Korei Południowej, Holandii, Rumunii, we Włoszech). Tłumaczył na język polski 9 książek prawniczych i kilkadziesiąt artykułów głównie z języka niemieckiego, a kilka z angielskiego.
Został oznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi RP (2001 r.) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), niemieckim Federalnym Krzyżem Zasługi na Wstędze (2008) oraz Wielkim Krzyżem Zasługi Republiki Austrii (2000), Wielką Złotą Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii (2007), Austriackim Krzyżem Honorowym Nauki i Sztuki I klasy, a także Orderem Sprawiedliwości I Stopnia Światowego Stowarzyszenia Prawników (2011).
Został dwukrotnie wyróżniony Nagrodami Indywidualnymi Ministra Edukacji Narodowej: w 2000 r. za podręcznik Prawo konstytucyjne i w 2004 r. za wydane w języku niemieckim Wprowadzenie do polskiego prawa konstytucyjnego. W tym samym roku został też wyróżniony austriacką nagrodą im. Leopolda Kunschaka za badania nad prawem austriackim i prawem konstytucyjnym państw demokratycznych, a ponadto kilkunastoma przyznawanymi co roku nagrodami JM Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne.
Wypromował 36 doktorów (w tym 5 w Niemczech) i ponad 400 magistrów.
Żródło: Ewa Sapeńko, rzecznik prasowy Uniwersytetu Zielonogórskiego
