Pielęgnowanie pamięci to wyznacznik naszej tożsamości, nośnik wartości przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Powspominajmy zatem wybitnych Lubuszan, którzy w tym roku od nas odeszli. Żyli wśród nas, byli znani i szanowani w swoich środowiskach pracy oraz działalności społecznej.
W tym roku odeszli od nas:
Zdzisław Piotrowski - zielonogórski szambelan, "pozytywny relikt zielonogórskiej szlachty deptakowej".
Ryszard Lisiecki - wieloletni choreograf Lubuskiego Zespołu Pieśni i Tańca.
Grzegorz Chwalibóg - zielonogórski dziennikarza radiowy, redaktor naczelny Radia Index. Urodził się w 1950 r. w Gorzowie, od połowy lat 60 mieszkał w Zielonej Górze. Ponad 20 lat pracował w zielonogórskich rozgłośniach radiowych. W latach 1998-2008 kierował akademickim Radiem Index.
prof. Bogusław Banaszak - pierwszy dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Zielonogórskiego. Sędzia Trybunału Stanu. Był specjalistą od prawa konstytucyjnego, autorem ponad 250 prac naukowych, w tym monografii, podręczników i artykułów. Wykładał prawo na Uniwersytecie
Wrocławskim i Collegium Polonicum w Słubicach. Doradzał Rzecznikowi Praw Obywatelskich Januszowi Kochanowskiemu.
Konrad Herrmann - legendarny proboszcz zielonogórskiej parafii Najświętszego Zbawiciela, mecenas zielonogórskiej kultury. Urodził się w 1929 r. w Dzierżążni Złotowskiej k. Złotowa. Probostwo kościoła pw. Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze objął w 1969 r. Był proboszczem przez 27 lat.
Witold Cichacz - zielonogórski artysta-plastyk, autor m.in. mozaiki na ścianie auli Uniwersytetu Zielonogórskiego. Najbardziej znane dzieło Cichacza powstało w 1969 r, przedstawia radzieckiego kosmonautę Jurija Gagarina, który był patronem Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Witold Cichacz mozaikę wykonał wspólnie z Henrykiem Krakowiakiem.
Henryk Butkiewicz – wieloletni członek Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, weteran II wojny światowej, pułkownik w stanie spoczynku, wieloletni prezes Oddziału PTMA w Zielonej Górze. Propagator wiedzy astronomicznej, organizator zielonogórskich pokazów nieba.
Tadeusz Zgorzalewicz – ginekolog i położnik. W Zielonej Góry zdobył specjalizację I i II stopnia i został ordynatorem w zielonogórskim szpitalu. Opublikował 20 prac naukowych oraz wprowadził szereg nowych metod rozwiązań do praktyki lekarskiej. Współtworzył Okręgową Izbę Lekarską i przez dwie kadencje był przewodniczącym Okręgowego Sądu Lekarskiego. Za swą działalność zawodową i społeczną był wielokrotnie odznaczany, m.in. Oficerskim i Kawalerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Rodła oraz tytułem Honorowego Obywatela m. Zielonej Góry.
Witold Warias - skończył Pomorską Akademię Medyczną w Szczecinie. Staż ukończył w Szpitalu Wojewódzkim w Zielonej Górze na początku lat 60. Przepracował w lecznicy ponad pół wieku. Wyspecjalizował w neurologii blisko 35 lekarzy. Wieloletni konsultant wojewódzki i regionalny w dziedzinie neurologii.
Kazimierz Gancewski – zasłużony działacz kultury, wieloletni dyrektor Świebodzińskiego Domu Kultury, prezes Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Świebodzińskiej i wiceprzewodniczący Oddziału Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, Honorowy Obywatel Gminy Świebodzin, radny, pomysłodawca i realizator setek wspaniałych wydarzeń.
Tadeusz Wojter – wieloletni dyrektor Trzebiechowskiego Ośrodka Kultury, popularyzator i koordynator wielu wydarzeń kulturalnych. Dbał o przeszłość regionu, w tym roku po raz pierwszy zorganizował w Trzebiechowie Noc Muzeów.
Roman Kłosowski - aktor filmowy i teatralny. W ostatnich latach związany z gorzowskim Teatrem im. J. Osterwy, gdzie obchodził swoją 50., 55. i 60. rocznicę pracy artystycznej. W 1953 r. ukończył wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1965 r. został również absolwentem na wydziale reżyserskim. Na deskach teatru zadebiutował w 1953 r. w Szczecinie, w spektaklu 'Szczęście Frania Włodzimierza Perzyńskiego'. Od 1955 r. grał w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W latach 1976-1981 kierował Teatrem Powszechnym w Łodzi. Od 1981 r. pracował w Teatrze Syrena w Warszawie. Na ekranach debiutował w 1953 rolą w filmie 'Celuloza' w reżyserii Jerzego Kawalerowicza.
Eckehardt Gärtner - honorowy obywatel miasta Zielona Góra. Wysiedlony po wojnie zamieszkał w Soltau. Jednak miłość do rodzinnego miasta pozostała w nim na zawsze. W okresie stanu wojennego w Polsce zainicjował pomoc humanitarną dla Zielonej Góry. W późniejszym okresie wsparcie to było kontynuowane w różnych obszarach. Wartość pomocy szacowana jest dziś w milionach złotych.