Wśród nich znalazł się 40-letni mężczyna, któremu Prokurator zarzucił porzucenie czterech szczeniąt, wrzucając je do kubła na śmieci znajdującego się na terenie posesji.

Natomiast 71-letniej kobiecie zarzucono, że w bliżej nieokreślonym okresie, nie później niż od jesieni 2015 r. do 15 lipca 2016 r. w jednej z miejscowości gminy Nowogród Bobrzański, znęcała się nad zwierzęciem kozą domową utrzymując ją w stanie rażącego zaniedbania co spowodowało u zwierzęcia m.in. przerost racic, który uniemożliwił zwierzęciu poruszanie się.

Zgodnie z przepisami ustawy o ochronie zwierząt, oskarżonym grozi kara grzywny, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Dla wielu osób problematyka odpowiedniego traktowania zwierząt ma wciąż znaczenie marginalne. Pokutuje przekonanie, że zwierzęta to istoty którym nie zawsze należy się właściwy szacunek człowieka i pomoc z jego strony. Tymczasem już z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt [Dz. U. z 2003 r. nr 106, poz. 1002 ze zm.] wynika, że zwierzę, jako istota zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę. Każde zwierzę wymaga też humanitarnego traktowania przez co rozumie się traktowanie uwzględniające potrzeby zwierzęcia i zapewniające mu opiekę i ochronę.

To nie tylko bicie, dręczenie czy inne formy aktywnego zadawania cierpienia. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień. Chodzi tu w szczególności o takie zachowania jak:

1. umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, nie stanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu,
2. znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie;
3. umyślne używanie do pracy lub w celach sportowych albo rozrywkowych zwierząt chorych, w tym rannych lub kulawych, albo zmuszanie ich do czynności mogących spowodować ból,
4. bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn,
5. przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nie odpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu,
6. transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres,
7. używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć,
8. dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nie posiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec,
9. złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt,
10. utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego niechlujstwa oraz w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji,
11. porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje,
12. stosowanie okrutnych metod w chowie lub hodowli zwierząt,
13. trzymanie zwierząt na uwięzi, która powoduje u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz nie zapewnia możliwości niezbędnego ruchu,
14. organizowanie walk zwierząt.

Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze