W styczniu 2017 roku rozpoczął się przerzut do Polski sił sojuszniczych. Proces ten jest wynikiem decyzji ogłoszonych w trakcie Szczytu NATO w Warszawie i został zapoczątkowany przez wojska amerykańskiej 3. Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej (ang. Armored Brigade Combat Team), która właśnie kończy swój dyżur ​ i zostanie zmieniona przez 2. Pancerną Brygadową Grupę Bojową 1 Dywizji Piechoty, na co dzień stacjonującej w Fort Riley w stanie Kansas.

Z gdańskiego portu do garnizonów 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej, gdzie stacjonują amerykańskie wojska w połowie września transportami operacyjnymi przerzucono ciężki sprzęt 2ABCT. Główny jej potencjał stanowią czołgi M-1 Abrams, bojowe wozy piechoty M-2 Bradley oraz samobieżne haubice M-109 Palladin.

Symboliczna uroczystość przeprowadzona na Placu Generała Maczka, prócz żołnierzy ABCT i współpracujących z nimi na co dzień reprezentantów Czarnej Dywizji zgromadziła wielu, począwszy od wojskowych przełożonych, władz rządowych i samorządowych, przedstawicieli żagańskich szkół oraz mieszkańców miasta. Podczas piątkowego wydarzenia zgodnie z ceremoniałem wojskowym armii amerykańskiej żołnierze 3. Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej, powszechnie znanej jako „żelazna brygada”, na znak zakończenia swojej misji dokonali zwinięcia sztandarów jednostki. Po nich barwy swoich pododdziałów rozwinęli żołnierze „brygady sztyletów”, czyli 2ABCT, ogłaszając tym samym gotowość do wykonywania zadań, co jest jednoznaczne z osiągnięciem przez brygadę pełnej gotowości bojowej. Ceremonia rozwinięcia i zwinięcia sztandarów jest celebrowana od dnia powstania wojsk lądowych amerykańskiej armii, czyli od roku 1775. Sztandary symbolizują ducha wojsk Stanów Zjednoczonych.

Dzisiejsza uroczystość jest pierwszą, podczas której formalnie przekazano obowiązki między ciężkimi brygadami Armii USA skierowanymi do pełnienia misji na tzw. wschodniej flance NATO. 

Oprawę ceremonialną zapewniła kompania honorowa wystawiona przez 34. Brygadę Kawalerii Pancernej pod dowództwem porucznika Łukasza Śmiałka oraz orkiestra wojskowa z Żagania, którą kierował tamburmajor starszy chorąży Marcin Kuciewicz.