Zielonogórzanka Agnieszka Kujawa-Bartosik (ur. 1965) akwarelę uczyniła głównym obszarem swojej malarskiej twórczości, ponieważ kapryśna technika akwareli jest dla niej idealnym medium, aby zatrzymać ulotny czas. Artystka posługując się realistyczną konwencją portretuje przyrodę oraz różne elementy krajobrazu, w szczególności krajobrazu miejskiego Zielonej Góry. Nie są to jednak konwencjonalne ujęcia najbardziej malowniczych i reprezentacyjnych punktów miasta, lecz miejsca rzadko odwiedzane przez turystę czy osobę „z zewnątrz”.

Zawsze ciekawiły mnie miejsca "z historią", ale najbardziej te nieoczywiste. Nie te, gdzie działy się ważne wydarzenia zapisane w kronikach, ale te, gdzie zachowały się fragmenty dawnej rzeczywistości, gdzie można jeszcze poczuć klimat przeszłości, wyobrazić sobie, jak było kiedyś. Zielonogórskie podwórka są właśnie takimi miejscami. Schowane za fasadami domów, zarośnięte, nieodnawiane. Zaglądam w te zakamarki, fotografuję, maluję. Wiele z miejsc, które pojawiły się na moich obrazach - już nie istnieje. Nie ma "komórek" na tyłach Sowińskiego, nie ma chaszczy w podwórkach na placu Matejki i wielu innych. Miasto się zmienia, remontuje, modernizuje - a ja patrzę w przeszłość (A. Kujawa-Bartosik).

Wystawa, której kuratorem jest Jacek Gernat, prezentowana będzie do 11 IV 2019 r.

Zapraszamy, podczas wernisażu wstęp wolny.