Konferencja wpisuje się również w obchody 40-lecia Inżynierii Środowiska w Zielonej Górze, którym zostanie poświęcona uroczysta sesja otwierająca trzecią edycję konferencji. W czasie tej sesji zostanie odsłonięta tablica pamiątkowa Profesorów pracujących w Instytucie Inżynierii Środowiska od początku jego działalności.
Kształcenie studentów
Kształcenie młodzieży na kierunku inżynieria środowiska, ze specjalnością zaopatrzenie w wodę i unieszkodliwianie ścieków i odpadów, rozpoczęto w październiku 1977 r., przyjmując 58 studentów. W czerwcu 1982 r., 18 z nich otrzymało dyplom magistra inżyniera.
Od roku akademickiego 2007/2008 na Wydziale (dziś Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska) prowadzone są studia doktoranckie w dyscyplinie inżynieria środowiska.
Oferta dla studentów obejmuje:
studia I stopnia – stacjonarne i niestacjonarne (3,5 roku) prowadzące do tytułu zawodowego inżyniera inżynierii środowiska;
studia II stopnia – stacjonarne i niestacjonarne (1,5 roku) prowadzące do tytułu zawodowego magistra inżyniera inżynierii środowiska;
studia III stopnia – stacjonarne absolwent studiów doktoranckich w zakresie inżynierii środowiska.
Od początku kształcenia na kierunku inżynieria środowiska do 31 grudnia 2016 r. wypromowano ponad 2750 absolwentów przygotowanych do rozwiązywania zadań projektowych i eksploatacyjnych w zakresie systemów zaopatrzenia w wodę, oczyszczania ścieków i gospodarki odpadami. Absolwent kierunku inżynieria środowiska, obok podstawowej umiejętności metodologii projektowania, wykonawstwa i eksploatacji urządzeń ochrony środowiska, posiada szeroką wiedzę z zakresu innych dziedzin nauki i techniki, które mają istotny wpływ na rozwój współczesnej inżynierii sanitarnej, stanu środowiska i warunków życia społeczeństwa.
Pracownicy
W okresie 40 lat istnienia kierunku w Instytucie Inżynierii Środowiska pracowało 96 pracowników dydaktycznych, 37 pracowników na stanowiskach technicznych i 6 na stanowiskach administracyjnych. W tym czasie 36 pracowników Instytutu uzyskało stopień naukowy doktora, 10 habilitację i 5 tytuł profesora.
Dziś w Instytucie pracuje 9 samodzielnych pracowników naukowych (4 profesorów tytularnych i 5 doktorów habilitowanych, profesorów UZ), 21 doktorów i 2 magistrów.
Centralne Laboratorium Instytutu Inżynierii Środowiska
W 2001 r. wydzielono w strukturze Instytutu Centralne Laboratorium Instytutu Inżynierii Środowiska, które w styczniu 2007 r. uzyskało akredytację systemu jakości zgodnego z normą PN EN ISO/IEC 17025:2001. Certyfikat Akredytacji PCA jest dowodem posiadania wysokich kompetencji technicznych laboratorium, wiarygodności uzyskiwanych wyników badań i analiz oraz spełniania wymagań zawartych w obowiązujących w naszym kraju aktach prawnych.
Obecnie laboratorium zatrudnia 9 osób, z których 4 osoby są absolwentami kierunku inżynieria środowiska w Zielonej Górze.
W laboratorium wykonywane są analizy próbek wód podziemnych i powierzchniowych, ścieków, odpadów, osadów ściekowych oraz gruntów i gleb. Laboratorium dysponuje specjalistyczną aparaturą badawczą i nowoczesnym sprzętem laboratoryjnym. Dla potwierdzenia posiadanych kwalifikacji Centralne Laboratorium corocznie bierze udział w ogólnopolskich badaniach porównawczych. Od czasu uzyskania akredytacji uczestniczyło w około 150 porównaniach uzyskując, w ponad 95%, wynik zadawalający (kryteria: wynik zadawalający, wynik wątpliwy i wynik niezadawalający).
Laboratorium oferuje usługi skierowane do podmiotów gospodarczych, instytucji administracji rządowej i samorządowej oraz ludności, w zakresie możliwości badawczych (w tym opracowanie naukowo-badawcze, ekspertyzy) i analitycznych. Duży potencjał badawczy oparty na licznej, doświadczonej kadrze, a także spełniający wymagania światowych standardów sprzęt pomiarowo-analityczny, gwarantuje profesjonalne i rzetelne wykonanie badań oraz sprostanie oczekiwaniom klientów w zakresie oferowanych usług.
Działania na rzecz regionu
Jednym z celów przyświecających uruchomieniu inżynierii środowiska w Zielonej Górze była aktywna praca na rzecz podmiotów gospodarczych, komunalnych i administracji regionalnej i lokalnej. Od samego początku pracownicy włączali się w rozwiązywanie problemów związanych z technologiami, instalacjami i obiektami związanymi z oczyszczaniem wody i ścieków, składowaniem i zagospodarowywaniem odpadów, ochroną środowiska przyrodniczego, a z czasem także rekultywacją terenów zdegradowanych.
Instytut z racji swojego umiejscowienia naukowego i dydaktycznego, bardzo dobrze wpisywał się i wpisuje w wojewódzkie dokumenty o randze strategicznej, w tym:
· Lubuska Regionalna Strategia Innowacji (LRSI) 2009-2015;
· Strategia Rozwoju Województwa Lubuskiego (SRWL) 2020;
· Strategia Rozwoju Polski Zachodniej (SRPZ) 2020;
· Program Rozwoju Innowacji Województwa Lubuskiego (PRIWL).
Źródło: Ewa Sapeńko, rzecznik prasowy Uniwersytetu Zielonogórskiego
